Hayat bu anne…
Sana kendi ateşiyle küllenmiş bir yaşam sunar
Tutunursun cılız bir dalına sonra koparılırsın acımasızca
Sana düşmek kalır dipsizliğin uçurum kusan kayalarına
İşte yine yıkıyorum yine kahrediyorum seni der ve yıkar
Hayat bu anne
Yıkılmaya alıştırır insanı zamanla.
Sen daha yıkayamamışken cesedini
Bıçaklarını batırır yüreğinin en kutsalına
Hiç büyümeyen çocuğun kırılmayı bekleyen oyuncağı olursun
Oynanırsın sonra hoyratça kullanılıp bir kenara atılırsın
Hayat bu anne
Huzuru buldurmaz sana en huzurlu olduğun anda
Korkular kervanıyla yol alır bütün ümitlerin
Uzatılan eller koparır kendini en muhtaç olduğun zamanda
Bütün çirkinliğiyle satılır ruhun günahlar pazarında
Hayat bu anne
Gülmez sana kahırlarla yoğrulduğunda
Can çıkar da kalırsın cansız canansız
Yaşların utanır akmaya da
Boğar seni tuz damlalı gözyaşında
Hayat bu anne
Kendisinde olanı kendisinden zorla istersin
Taktığı onca maskeyle Oynadığı onca oyunla
Vermez onu sana bütün yalanlarıyla
Sancılarını sızılarını acıya dair bütün her şeyini
Kahkahalarının sahte gözyaşlarıyla yıkar
Hayat bu anne
Tanıyamazsın tanıtmaz saklar kendini
Dileklerinle varırsın kapısına sadık bir köpek misali
Horlanırsın hor görür seni
Kendisinde olan kendi değerlerinle dışlanırsın
Her şeyi yaşatır da sana
Sen hiç yaşamadın ki bende der bütün rahatlığıyla
Son bir bakışla elin bomboş dönersin vardığın o kapıdan
Sadece susmak gelir elinden susarsın…
Hayat bu anne
Dürüst gösterir sana kendini dürüst sanırsın her şeyi
Sen de bütün doğrularınla sunarsın ona her şeyini
Hiçbir şeye yanmazsında anne
Yandığın sadece:
Her şeyine talip olur bütün zayıflarını acziyetlerini öğrenir
Sonra da hiçbir şey yokmuş gibi senden çıkıp gider
İşte buna yanarsın anne
İşte buna yanarsın…
Hayat bu anne
Zorla öğretiyor kendini zorla nefret ettiriyor kendinden
Kıvılcımsız bir ateş yakar sana da haberin olmaz
Onu ateş kendini İbrahim sandığın zamanda
Bütün cesaretinle atılırsın ateşin o albenili ışığına
Yanarsın…
Savrulmak için etrafa küllerin kalır ardın sıra
Hayat bu anne
Her şeye rağmen kalbinde taşırsın onu
Her yola onunla sürersin kendini
Beklersin bütün inadınla bütün ümitlerinle
Belki güler diye bütün yanlışlarından sıyrılarak
Belki tutar elini şefkatiyle bütün acımasızlığından kurtularak
Belki verir sana sevgisini bütün korkularından koparak
Beklersin onu anne
Çünkü her şeyiyle sevmişsindir onu
Çünkü yıllarca onda aradığın odur
Çünkü hayat bu anne
Bu hayat anne bu hayat…
Konu: Hayat Bu Anne 
C.tesi Haz. 27, 2009 6:47 am