Ben senin katıksız kahve rengindeki gözlerini sevmedim; o gözlerle beni dinlemeni bir bakışınla dizlerimin bağının çözülmesini sevdim.Ben senin dudaklarını sevmedim; o dudaklardan dökülen her hecenin hücrelerime kadar işlemesini sevdim.
Ben senin beni dinlemeni sevmedim; ağzımdan tek kelime çıkmadan söyleyeceklerimi yüreğinde hissetmeni sevdim.Ben senin ellerini sevmedim; nereye gidersen git avuçlarında benim ellerimi de taşımanı sevdim.Ben senin ayaklarını sevmedim; her gidişin dönüşünde koşar adımlarla bana getirmesini sevdim.
Ben senin tenini sevmedim; yokluğunun üşüttüğü hasret gecelerinde bana yaşattığı bir parça güneş mutluluğunu sevdim.
Ben her gece kollarında uyumayı da sevmedim; kan ter içinde uykulardan uyanıp adını sayıklamayı sevdim. Ben gördüğüm her güzellikte bir parça senden bulmayı kokladığım her çiçekte senin kokunu almayı her şiirde seni okuyup; her şarkıda seni dinlemeyi sevdim. Aşkından kör olmuş gözlerimle sana bakmadan görebilmeyi dokunmadan hissedebilmeyi konuşmadan anlayabilmeyi sevdim.Ben yalnızca bana geldiğin akşamları değil;
Ben beklemeyi özlemeyi uzun ayrılıklar sonundaki vuslatın güzelliğini sevdim.
>> CxeyDa << Admin
Mesaj Sayısı : 309 Kayıt tarihi : 25/06/09 Yaş : 26 Nerden : Evden xD
Konu: Ayrılıklar Sonundaki Vuslatı Sevdim 
C.tesi Haz. 27, 2009 6:50 am
bir bakışınla dizlerimin bağının çözülmesini sevdim.Ben senin dudaklarını sevmedim; 
